اضطراب و نگراني از آينده، تاسف و افسوس بر گذشته از جمله موانعي هستند كه اگر در روح كسي نفوذ نمايند، عزم و تصميمش را در هم مي‌شكنند، و او را خودباخته و مرعوب مي‌سازند، نگراني از آينده و افسوس بر گذشته سد راه سعادت آدمي هستند.
افسوس بر گذشته و اضطراب از آينده مانند موريانه، ريشه‌هاي اميد و اراده را در ضمير مردم مي‌‌خورند و آنانرا به‌طوري مردد و احيانا مايوس مي&z ...
افسوس بر گذشته و اضطراب از آینده
اضطراب و نگراني از آينده، تاسف و افسوس بر گذشته از جمله موانعي هستند كه اگر در روح كسي نفوذ نمايند، عزم و تصميمش را در هم مي‌شكنند، و او را خودباخته و مرعوب مي‌سازند، نگراني از آينده و افسوس بر گذشته سد راه سعادت آدمي هستند.
افسوس بر گذشته و اضطراب از آينده مانند موريانه، ريشه‌هاي اميد و اراده را در ضمير مردم مي‌‌خورند و آنانرا به‌طوري مردد و احيانا مايوس مي‌نمايند كه از سعي و كوشش دلسرد شده و گاهي از انجام وظايفي كه بر عهده دارند سر باز مي‌زنند.
اين دو مانع رواني نمي‌گذارند مردم از فرصت موجود و از نيرويي كه اكنون در اختيار دارند، به‌درستي استفاده كنند و موجبات پيروزي و موفقيت خود را فراهم آورند. در روايات اسلامي سفارش شده است كه هيچ‌وقت بر گذشته افسوس و حسرت نخوريد و درباره آينده، هم نگران و مضطرب نباشيد.
حضرت علي(ع) مي‌فرمايد: افسوس‌هاي گذشته را، در دل خود بيدار مكن! كه تو را از آمادگي آينده باز مي‌دارد.